Toen elektriciteit aan het begin van de 20e eeuw zijn intrede deed in Zweedse huishoudens, was het aanvankelijk een luxeproduct. Wie het zich kon veroorloven, wilde dat graag laten zien met mooi versierde schakelaars. De ronde schakelaars met kap werden in Duitsland geproduceerd en de kappen waren meestal van porselein, maar konden ook van brons of messing zijn.
Porselein heeft echter verschillende voordelen in een elektrische context, omdat het duurzaam en hittebestendig is en ook bestand is tegen vocht en kou. Het is relatief gemakkelijk schoon te houden en verkleurt niet snel. Na de draaiknop kwam de mooie tuimelschakelaar, die met een klein hendeltje aan en uit wordt gezet.
Afbeelding 1 toont een ronde schakelaar uit Nyköping, begin 20e eeuw, die is gegoten in porselein. De buitenkant van het porselein is zwart geverfd en zowel de huls als de schakelaar zijn van messing.
Bron: “SLM 37458 - Strömbrytare från tidigt 1900-tal, Nyköping,”Sörmlands museum, opgehaald op 4 maart 2020, https://sokisamlingar.sormlandsmuseum.se/items/show/426025
Afbeelding 2 toont enkelpolige schakelaars met een kap en een knop van messing op een porseleinen voet. Deze schakelaars zouden vóór 1895 zijn vervaardigd en behoorden tot de eerste elektrische installatie in het oude gebouw van de KTH aan de Drottninggatan in Stockholm. Hier is ook een houten voet te zien, een materiaal dat in het begin van de geschiedenis van de elektriciteit veel werd gebruikt, maar al snel werd verboden vanwege het brandgevaar. Foto:https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.sv
Afbeelding 3 toont twee enkelpolige schakelaars met kappen en knoppen van messing op een zwarte porseleinen sokkel. Voor amp. 125 volt of 1 amp. 250 volt. De schakelaars hebben ook in het oude gebouw van de KTH in Stockholm gezeten. Foto:https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.sv
Afbeelding 4 toont draaischakelaars in zwart porselein die tussen 1917 en 1919 werden geproduceerd. Foto:https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.sv
