Stijlgeschiedenis ~ 1900-1910 Jugendstil
Vloeren, timmerwerk, deuren en stucwerk

Net als in voorgaande decennia worden de wanden van de woonkamers voorzien van panelen in verschillende hoogtes. Vaak zijn ze gemaakt van eikenhout of geverfd in eikenimitatie. De panelen krijgen echter een lichtere kleurstelling en kunnen worden geverfd in gebroken wit of lichtgrijs.

In keukens en serveerkamers is parelspontenpanelen populair.

Tijdens de jugendperiode hebben de stenen huizen in de stad vaak witgeschilderde plafonds met een stucwerkrelief met plantmotieven uit de Noordse flora en kronkelende vormen die symmetrische patronen creëren. Het is ook gebruikelijk dat muren en plafonds samenkomen in een zacht gevormde holle lijst, gemaakt van pleisterwerk of dennenhout. De keukenruimtes zijn vaak voorzien van een parelplafond.

In de woonkamers van 1900-1910 werd voornamelijk eiken parket in verschillende patronen gelegd. Het populairste is parket met een visgraatpatroon, dat vochtbewegingen aankan en droogscheuren gelijkmatig over het hele oppervlak verdeelt. Andere vloeren kunnen bestaan uit geschaafde planken die worden geschuurd en gelakt of bedekt met linoleum, zelfs in eenvoudigere ruimtes zoals de keuken. Als de plankenvloer brede kieren heeft, is het waarschijnlijk een ondervloer die nooit bedoeld is om zichtbaar te zijn. Op de vloeren worden tapijten van textiel of stukken linoleum onder eettafels en zitgroepen gelegd. Steeds vaker worden hele vloeren bedekt met linoleummatten in krachtige kleuren. Deze zijn ofwel bedrukt met patronen die worden gelakt tegen slijtage, ofwel doorverkleurd in één kleur met eenvoudigere patronen die slijtvaster zijn. Deze kunnen een zogenaamd granietpatroon of jaspé met gestreepte karakteristiek hebben.

Net als in voorgaande decennia worden de woningen voorzien van dubbele deuren naar de woonkamers en enkele deuren naar de overige kamers. Nieuw is echter de schuifdeur, die grote aaneengesloten ruimtes creëert en voldoet aan de vraag naar meer licht en lucht in de kamers. De vullingen van de deuren variëren zowel in aantal als in plaatsing. Een populaire variant is echter die met zes vullingen en rechte, even grote spiegels. De deuren worden meestal geschilderd in een gebroken witte kleur, maar voor de eetkamer zijn ze vaak van eikenhout of met nerfschildering. De deuren worden omgeven door deurkozijnen met plinten, die zijn ontworpen volgens de idealen van de jugendstil. Meestal door middel van zachte, relatief eenvoudige vormen, zoals een golvende S-vorm of drie parallelle strepen. Tijdens de nationale romantiek van de jaren 1910 komen ook gelijkzijdige kozijnen voor met dezelfde profielen aan beide zijden.

De deurkrukken zijn er in verschillende varianten. Enerzijds blijven de oudere conische deurkrukken behouden, terwijl nieuwe krukken worden ontworpen met zachte vormen van messing. Er zijn ook krukken van vernikkeld staal. De krukken worden vaak geplaatst op een lang bord met gebogen vormen die typerend zijn voor die tijd.