Stijlgeschiedenis ~ 1910-1920 Nationaalromantiek
Woning, Verlichting, Behang & Open haard

In de jaren 1910 beginnen architecten en kunstenaars voor het eerst interesse te tonen voor woninginrichting, praktische en mooie woningen voor alle sociale klassen. De woninginrichtingstentoonstelling van 1917 in Liljevalchs in Stockholm krijgt grote betekenis en laat zien hoe kleine woningen op een gezellige manier kunnen worden ingericht met goedkope meubels.

De technische ontwikkeling gaat door, onder andere door de elektrische verlichting die standaard wordt in de stenen stad en in grotere villa's. Centrale verwarming, waterclosets en badkamers in grotere appartementen en villa's dragen bij aan een geheel nieuwe woonstandaard. Elektrische fornuizen en stofzuigers zijn de nieuwe technische verworvenheden van het decennium.

In luxe omgevingen wordt het interieur gedomineerd door een romantische kijk op de geschiedenis, geïnspireerd door de Vikingtijd en de middeleeuwen. Dit komt vooral tot uiting in beschilderde houten panelen aan het plafond, witgekalkte muren, ruwe houten vloeren en rustieke vaste zitmeubelen in diepe raamnissen en trappen. Eiken en mahonie worden gebruikt in het timmerwerk, maar een goedkoper alternatief is donker gebeitst grenen. Ondanks dat op veel plaatsen centrale verwarming is geïnstalleerd, wordt deze aangevuld met tegelkachels. In grote woningen worden ook open haarden gebouwd die doen denken aan de gemeenschap van vroeger rond het open vuur.

De muren zijn versierd met handgeweven stoffen in heldere kleuren, vaak met Oudnoorse motieven, en aan de plafonds hangen vaak handgesmede kroonluchters. Als het om alledaagse spullen gaat, is deze stijl niet zo populair als de jugendstil. 

In Stockholm heeft in 1910 slechts ongeveer 20% van de inwoners elektrische verlichting. Maar in de iets terugliggende portalen van de flatgebouwen hangt vaak een elektrische lantaarn van smeedijzer en glas. Op de gevel van de villa's wordt een armatuur van bijvoorbeeld koperplaat met geel persglas aangebracht. Ook de huisnummers kunnen worden voorzien van verlichting, hetzij in het bovenraam boven de poort, hetzij als een lantaarn van koperplaat op de gevel.

In luxe interieurs kunnen vaste plafondarmaturen met blote gloeilampen in de hoeken van de zaal worden gemonteerd en in het interieur worden geïntegreerd.

De elektriciteitskabels zijn zichtbaar en gemaakt van gedraaide textielkabels die aan porseleinen isolatoren aan het plafond en de muren zijn bevestigd. De schakelaars en stopcontacten zijn zichtbaar en meestal op houten platen gemonteerd. In 1908 wordt bakeliet gepatenteerd en wordt het snel populair in elektrische producten vanwege zijn hittebestendigheid en goede isolerende eigenschappen, in combinatie met het feit dat het goedkoper is dan porselein. Wat schakelaars betreft, bestaan porselein en bakeliet vele jaren naast elkaar en zijn ze even populair in de eerste decennia van de 20e eeuw. 

In de jaren 1910 werd het gebruikelijk om messing antiek te kleuren om lampen een oudere uitstraling te geven. Vóór de introductie van wolfraamgloeilampen in de jaren 1910 waren lampenkappen van helder glas het meest gebruikelijk in plafond- en wandlampen. Het glas was geslepen in patronen om het licht te breken en tot op zekere hoogte verblinding te voorkomen. Het meest voorkomende patroon is een ruitpatroon, vaak met een geslepen ster aan de onderkant van het glas.

In de eerste twee decennia van de twintigste eeuw worden ook geblazen en bubbels glas populair, het zogenaamde krokodielglasVoordat de sterkere wolfraamgloeilampen in de jaren 1910 werden geïntroduceerd, kwam opaalwit glas alleen voor in open lampenkappen waar men het licht wilde richten, zoals bijvoorbeeld in de opaalwitte schoenmakerslampenkap. Met de sterkere gloeilampen ontstond ook de behoefte om het licht te verspreiden zonder te verblinden, wat het beste kan worden gedaan met opaalwit glas.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog verandert de behangmode. Behang met kleine patronen en bloemtjes wordt vanaf 1915 super populair en zorgt voor een gezellige sfeer. Grootschalige art-decopatronen worden gelanceerd met krachtige zwarte contouren en heldere kleuren, vaak met vogels. In de eetkamers van luxe woningen blijven donkere gobelijntapijten populair en in de salon wordt gekozen voor tapijten die glanzende zijden stoffen in lichte kleuren nabootsen. Voor de slaapkamers wordt gekozen voor lichte tapijten met bloemen.

Als onderdeel van het nationaal-romantische ideaal worden open haarden in grotere woningen gemetseld. Omdat huizen tegenwoordig meestal worden verwarmd met centrale verwarming, zijn tegelkachels niet langer nodig, waardoor er nu gezellige open haarden worden gebouwd. De open haard moet herinneren aan vroegere tijden, toen men zich rond het open vuur verzamelde. De open haarden worden vaak in het midden van de muur in een ruime hal of in een hoek van een salon geplaatst. De haard wordt ontworpen met een schouw, die ofwel gepleisterd ofwel bekleed is met marmer.

Vanwege het brandstoftekort tijdens de oorlogsjaren wordt de centrale verwarming in sommige gevallen aangevuld met tegelkachels in eenvoudigere kamers. De tegelkachels uit de nationale romantiek zijn zowel rond als plat vormgegeven met eenvoudige bloemmotieven op delen van de kachel. Er zijn ook effen gekleurde kachels in lichtgroen of blauw met tegels in reliëf. Kachels in de vorm van een kist met een taps toelopende bovenkant zijn een noviteit.